Het is bijna zover. Op zaterdag 21 maart 2015 bekennen we kleur in het Muziekgebouw aan ’t IJ met trombonesolist Jörgen van Rijen.

Nog een paar repetities, nog wat noeste studiearbeid, het programmaboekje kan bijna naar de drukker en dan zijn we er echt klaar voor.

Nog geen kaartjes? Reserveer ze snel op reserveren@tramharmonie.nl. In de voorverkoop betaal je € 17,50. Aan de deur is dat € 22,-.

Voorpret? Lees hier alvast meer over het programma en de solist.

Solist Jörgen van Rijen
Naast solotrombonist van het Koninklijk Concertgebouworkest is Jörgen van Rijen een veelgevraagd solist in binnen- en buitenland. In 2004 ontving Jörgen de Nederlandse Muziekprijs, de hoogste onderscheiding van het Ministerie van OCW. In 2006 kreeg hij de prestigieuze Borletti-Buitoni Trust Award, die jaarlijks wordt toegekend aan een aantal van de meest veelbelovende, internationale solisten en ensembles. Verder won Jörgen diverse prijzen, waaronder eerste prijzen op de internationale tromboneconcoursen in Guebwiller en Toulon. Hij geeft les aan het Conservatorium van Amsterdam en is International Visiting Professor aan de Royal Academy of Music, Londen. Verder is hij een actief kamermusicus. Hij was één van de oprichters van het Nieuw Trombone Collectief en het KCO Koper.

Elsa’s Procession to the Cathedral – Richard Wagner (arrangement: Jacco Nefs)
Elsa’s Procession to the Cathedral komt uit Wagners opera Lohengrin. De vier uur durende opera gaat over Elsa, dochter van de overleden hertog van Brabant. Graaf Telramund verdenkt Elsa ervan haar broer te hebben vermoord zodat zij kan heersen over Brabant. Telramund eist het recht als opvolger van de Hertog van Brabant op. Maar een ridder verschijnt in een bootje, voortgetrokken door een zwaan, en redt Elsa. Hij wint Elsa’s hand in een tweegevecht met de graaf. Elsa hoort nu de mysterieuze ridder toe: hij trouwt met haar op voorwaarde dat ze nooit naar zijn naam of afkomst vraagt. Elsa belooft dit.

Verliezer Graaf Telramund is woest en probeert het prille liefdesgeluk van Elsa en haar Zwaanridder te verstoren, maar zonder succes. Als bruid Elsa de kerk binnen schrijdt, klinkt de muziek waarmee wij dit concert openen.

PS En dan gebeurt er nog heel veel in de opera. Zo maakt de ridder zich bekend als Graalridder Lohengrin, zoon van Parsival, ridder van de ronde tafel en koning van de Heilige Graal. Lees hier het hele verhaal.

Pagan Dances – James Barnes
Pagan Dances zijn heidense dansen. Barnes schreef het als laatste in een cyclus van vier werken: Visions Macabre, Invocatian and Toccata en de Torch Dance. Het is geen lichte kost, de stukken uit de cyclus staan bol van dissonante harmonische combinaties, repeterende melodische materialen en drijvende ritmes. Daarmee presenteert de componist de immense macht en dramatische kleurencombinaties van een harmonieorkest.

De Heidense Dansen nemen je mee naar een denkbeeldige scene in de prehistorie. In deel 1 – Ritual – wordt in een heftige, rituele, heidense dans een idool, of (af)god geëerd.  Die dans wordt in deel 2 – Mystics – opgemerkt door hogepriesters. Spreuken vliegen in het rond om de verheerlijking van afgoden te stoppen. Chaos alom, maar lukt het hen om een einde te maken aan deze aanbidding door heidenen? Heftiger dan dit kan het bijna niet worden. Maar om de Heidense Dansen helemaal compleet te maken komt in deel 3 de Meester van het Zwaard het podium op. Vol passie en vuur voert hij een wrede dans uit die afloopt met een offer dat hij brengt op het hoge altaar met zijn zwaard.

Colors – Bert Appermont
Solist: Jörgen van Rijen

Wij begeleiden in dit werk supertrombonist Jörgen van Rijen. Vier delen, vernoemd naar vier primaire kleuren komen aan bod. De delen lopen zonder onderbreking in elkaar over.

Componist Bert Appermont over Colors: “In dit solostuk voor trombone zijn de typische eigenschappen, emoties en associaties die de kleuren oproepen verwerkt. Daarom heeft elk deel de naam van een kleur gekregen. Geel: inspirerend, opwekkend en vitaliserend. Rood: dynamisch, passioneel en stuwend evoluerend naar dramatisch, furieus en strijdend. Blauw: melancholisch, dromerig en innig. Groen: hoopvol, afwachtend en onbestemd. Het prachtige kleurenpalet van de trombone, evenals de schitterende klankkleuren van het harmonieorkest, worden benut in dit werk.”

Schilderijen van een tentoonstelling – Modest Moessorgski (arrangement: José Schyns)

In 1874 bezocht de Russische componist Modest Moessorgski een tentoonstelling met werk van een vriend, de toen net overleden kunstenaar Viktor Hartmann. Een tentoonstelling met echte Russische kunst, zonder Westerse invloeden. Moessorgski raakte hiervan zo geïnspireerd, dat hij dit zestiendelige muziekstuk componeerde.

Luister je naar de Schilderijententoonstelling, dan waan je je in de Russische Hermitage. Tien delen hebben betrekking op een schilderij. De andere zes delen zijn Promenades, wandelingen van doek naar doek, met de solo trompet als gids. Met je ogen dicht slenter je daar heerlijk achteraan en kom je langs Gnomus, een schilderij met een kreupele gnoom. In Il vecchio castello zingt een minstreel – vertolkt door de alt saxofoon) ’s nacht een Russisch lied. In de Tuilerieën zie je spelende jongens en meidjes, waarna in Bydło een Poolse ossenwagen voorbij sjokt. Het Ballet van de kuikens in de dop is een komisch kuikenballet, een dansje voor de klarinetten, fluiten en de piccolo. Samuel Goldenberg en Schmuÿle is een parodiestuk die een ruzie tussen een rijke en een arme Poolse jood voorstelt. In Limoges, het marktplein staan vrouwen op de markt in Limoges met elkaar te ruziën. In Catacombae (Sepulcrum Romanum) verkennen we de Parijse catacomben met een lamp en in Cum mortuis in lingua mortua spreken we skeletten aan met de dode taal. De hut op kippenpoten (Baba-Yaga) is een Russisch sprookje over een heks die in een hut op kippenpoten woont en die kinderen lokt om die op te eten. Het sprookje loopt over in De grote poort van Kiev, een architectonisch werk van Hartmann dat nooit is gerealiseerd. Het is de grote climax van het stuk waarin Moessorgski een heilige processie verbeeldt met klaterende cimbalen, klokgelui) en zingende priesters.

Moessorgski schreef zijn Schilderijententoonstelling voor piano. Het is één van de meest bewerkte muziekstukken. Het arrangement voor harmonieorkest dat wij vanavond spelen, is gebaseerd op de orkestratie van Maurice Ravel.

In ons museum is de selfiestick toegestaan. Houd je wel rekening met de andere bezoekers? Dankjewel!